Grote en middelgrote werkgevers zullen vanaf 2014 geconfronteerd worden met een hogere gedifferentieerde premie als (ex-) werknemers ziek uit dienst zijn gegaan en in 2012 een Ziektewet- of WGA-uitkering hebben ontvangen. Voor de Ziektewetuitkeringen betreft het werknemers die in 2012 ziek zijn geworden, voor de WGA-uitkeringen werknemers die in 2010 ziek zijn geworden. Aan de betaling van de gedifferentieerde premie voor de Ziektewetuitkeringen kan de werkgever ontkomen door per 1 januari 2014 eigenrisicodrager te worden, maar aan de betaling van gedifferentieerde premie voor de WGA-uitkeringen van vangnetters kan de werkgever in de jaren 2014 en 2015 niet ontkomen omdat eigenrisicodragen pas in 2016 mogelijk is. Bovendien geldt dan een inlooprisico.
Werkgevers die nu eigenrisicodrager zijn voor de WGA-uitkeringen
van vaste werknemers zullen zich in 2015 geplaatst zien voor de keuze om ofwel
in 2016 ook eigenrisicodrager te worden voor de WGA-uitkeringen van vangnetters,
ofwel om het eigenrisicodragen voor de WGA-uitkeringen in 2016 in zijn geheel
te beëindigen. Het eerste leidt waarschijnlijk tot een forse premiestijging. Het
laatste betekent dat de werkgever weer gedifferentieerde premie aan het UWV
moet gaan betalen. In de eerste vier jaren is dat overigens nog voordelig,
omdat de werkgever dan de minimumpremie betaalt. Alle lopende WGA-uitkeringen moeten
namelijk door de voormalige verzekeraar betaald worden. De eerste
premiestijging komt twee jaar nadat WGA-uitkeringen zijn toegekend aan (ex-)
werknemers die ziek zijn geworden nadat het eigenrisicodragen is beëindigd. Omdat
WGA-uitkeringen pas na twee jaar arbeidsongeschiktheid worden toegekend, is de
minimumpremie voor de eerste vier jaar verzekerd. Daarna gaat echter de
gedifferentieerde premie stijgen als aan (ex-) nieuwe WGA-uitkeringen zijn
toegekend. De afgelopen jaren betekende die premiestijging dat de premie ruim
het dubbele kostte van het uitkeringsbedrag dat tot die premiestijging
aanleiding gaf. Gedifferentieerde premie betalen is dus erg duur. Bij een
nieuwe overstap naar eigenrisicodragen geldt bovendien dat het inlooprisico dat
dan inmiddels weer zou zijn ontstaan bij de verzekeraar moet worden afgekocht
met een hoge koopsom.
Wat kunnen werkgevers doen om deze gevolgen te beperken?
